Category: Moje rozmyślenia

Witajcie. Od jakiegoś czasu zastanawiałam się czy porzucić wszystko i wszystkich znajomych i tych których tutaj dopiero poznałam i myślę, że trzeba zrobić przerwę. Dla wszystkich liczy się tylko to co sami osiągną, a nie potrzeby drugiego człowieka.
Nie chcę, żeby tak było. Wszyscy chcą mnie tylko poznać, żeby wzbudzić litość i namiastkę zaufania. Wcale mi to niepotrzebne.
Ja potrzebuję tylko zrozumienia i pomocy wtedy, kiedy będzie mi potrzebna. Tutaj każdy ma swoje tajemnice, a ja tutaj jestem jak jakiś dodatkowy niepotrzebny przedmiot.
Jeśli tak ma być jak do tej pory to nie ma sensu zawierać tutaj nowych znajomości. Tutaj wszystko potrafią zrobić: naprawić coś, grać w gry, wszystko to , czego ja nie potrafię. Jeśli ja potrzebuję pomocy to potrzeba trochę cierpliwości co do mojej osoby. Przecież każdy tu jest niepełnosprawny i wie w czym jest rzecz. Wiadomo, że każdy kto jest niepełnosprawny jest wrażliwym człowiekiem. Proszę spojrzeć na to z innej perspektywy i zrozumieć wszystko to co zawarłam w tej sentencji i nie należy być egoistą. Mam nadzieję że to coś da wam do myślenia i zmieni całe nastawienie do mnie.
Dziękuję za uwagę i pozdrawiam.